De Kalk Gidelim Gönül
dağlarda açan çicek yalnız,uçan kuş kimsesiz..
gökkubbe sedasız kalmış,yeryüzü rahmetsiz
kim değdi umutlarıma,kim kırdı kalemimi
kimsesizliğimin resmini kim bozdu tualimden
bana sormadan…!
de hadi gönül kalk gidelim buralardan
akşam olmadan,
umman mavisini yitirmiş,sular ters akıyor yatağında
bakışlarda ki siyah göğe yapışmış
gök ağlamakta..
kim sildi gökkuşağını,kim aldı damlaları mı
kim ebem kuşağımın resmini çaldı gökyüzümden
bana sormadan…?
de hadi gönül gidelim buralardan
insanlık yok olmadan..
sevda neyine senin,
aşkı kim saklamış ki
bilinmez diyarların ulaşılmaz yalnızlığına..
uzan adımlarıma,tut ellerimi
koyverme uçurumlarına gözlerim kapalı
düşerim bırakma
düşerim yokluğunda….
de kalk gönlüm gidelim buralardan..
ne sen anlat yüreğindekileri,ne ben saklayayım hissettiklerimi
yok olanları topla dağarcığına..koy gözlerine, hapset yüreğine
de kalk gidelim buralardan gönül
akşam olmakta…
